یک درمان جدید برای درمان اختلالات روانی
بیایید با یک معجزه شروع کنیم: تعداد تشخیص این اختلال روانی بین سالهای 2003 تا 2011 در ایالات متحده به 43 درصد افزایش یافته است و تعداد کل بیماران تقریبا به 6 میلیون نفر رسیده است و این اختلال در میان کودکان 4 تا 17ساله به ویژه پسران شایع است.
درمان فعلی اختلال بیش فعالی کمبود توجه (ADHD)
اختلال بیش فعالی – نقص توجه ( ADHD ) سبب می شود که بیماران در کنترل فشارهای خود دچار مشکل شوند و برای مدت زمان طولانی در معرض خطر خاص قرار گیرند.
از آنجایی که این رفتارها به طور کلی بر زندگی اجتماعی و آموزش و پرورش کودکان تاثیر بسزایی دارند، پزشکان و والدین برای درمان موثر و شخصی برای ADHD اقدام می کنند.
در بازتاب افزایش نگرانی در مورد اختلال بیش فعالی( ADHD) موسسه ملی بهداشت روان (NIMH) مطالعه چندجمله ای برای این اختلالADHD (MTA) انجام داد که ترکیبی از روش های روانشناسی، دارو، مداخلات رفتاری، آموزش والدین و حمایت مدرسه بود.
با این حال، همانطور که توسط انتشارات بهداشت هاروارد پیشنهاد شده است، نتایج MTA به طور فزاینده بی اثر، به ویژه در بازه دراز مدت؛ اثرات مثبت داروها پس از پایان دوره درمان فشرده دارو شروع به محو شدن کردند و با نشانه 36 ماه از بین رفتند.
علاوه بر این، حتی اگر درمان چند وجهی تا حدودی علائم اختلال بیش فعالی – نقص توجه( ADHD )را کاهش دهد، در برخی از اقدامات مهم مانند عملکرد تحصیلی، عملکرد اجتماعی و رفتار پرخاشگری، پیشرفت چشمگیری نخواهند داشت.
در واقع، گروهی از کودکان که تحت MTA قرار داشتند، 91٪ از متغیرهای ارزیابی را پشت سر گذاشتند.
نوروفیدبک: درمان جایگزین
نوروفیدبک ، همچنین به نام EEG Biofeedback، راهی برای تمرین مغز است تا ذهن و بدن متعادل و سالمتر باشند.
به طور عمده، روش نوروفیدبک به عنوان یک جایگزین قابل اطمینان برای درمان اختلال بیش فعالی – نقص توجه (ADHD ) برای درمان غیر تهاجمی و بدون درمان دارویی مورد استفاده قرار گرفته است.
برای اختلال بیش فعالی – نقص توجه ( ADHD ) به طور معمول دامنه فرکانس پایین (تتا و آلفا) و محدوده فرکانس بالا (بتا) در EEG انجام و بررسی میشود زیرا افراد مبتلا به ADHD امواج تتا و آلفا بیش از حد، اما امواج بتا کمتری دارند.
یک تیم تحقیقاتی در دانشکده فنی دانمارک یک روش جدید برای آموزش افراد مبتلا به بیش فعالی – نقص توجه( ADHD ) را با نوروفیدبک (NFB )ایجاد کرده اند.
برای آزمایش، آنها یک رابط مغز و کامپیوتر (BCI) را در داخل یک کلاس مجازی واقعیت (VR) را با نوروفیدبک اجرا کردند.
به طور خاص، محققان بر استفاده از( VR )واقعیت مجازی در ایجاد یک محیط تجربی مطلوب تاکید کردند.
کلاس VR، محیطی است که کودکان تقریبا هر روز در معرض آن قرار می گیرند، یک محیط واقعی و طبیعت گرایی را فراهم می کند که در آن افراد می توانند محیط آزمایشگاه کنترل شده را فراموش کنند.
همچنین، محققان به راحتی می توانند محرک حواس پرتی هایی را کاملا کنترل شده شبیه سازی کنند.
روش نوروفیدبک همراه با واقعیت مجازی (VR ) جایگزینی برای درمان های معمول ADHD نیست، بلکه به عنوان مرز بعدی برای درمان اختلالات روانی و شناختی می باشد.
این روش درمانی تلفیقی فرصت هایی برای درمان غیر تهاجمی و بدون دارو بدون تقریبا هیچ عوارض جانبی و افزایش کنترل محیط های تجربی را فراهم می کند.
محقق: مریم عبداللهی (روانشناس )