فوبیایی اجتماعی، همچنین به نام اضطراب اجتماعی، اختلالی است که با اضطراب و اضطراب فراگیر و خودآگاهی بیش از حد در شرایط اجتماعی روزمره مشخص می شود.

افراد مبتلا به ترس اجتماعی دارای ترس مداوم، شدید و مزمن از تماشای و قضاوت توسط دیگران و خجالت و تحقیر خود هستند.

ترس آنها ممکن است چنان شدید باشد که با کار یا مدرسه و سایر فعالیت های عادی دخالت کند. در حالی که بسیاری از افراد مبتلا به ترس از اجتماع متوجه می شوند که ترس  آنها بیش از حد یا غیر منطقی باشد ولی آنها نمی توانند بر آن غلبه کنند.

آنها اغلب چندین یا چند هفته قبل از یک وضعیت نگران کننده نگران هستند.

 

 

فوبیایی اجتماعی می تواند به تنها یک نوع وضعیت محدود شود  مانند ترس از صحبت در شرایط رسمی یا غیر رسمی، یا خوردن یا نوشیدن در مقابل دیگران -و یا در شکل شدید آن ممکن است بسیار وسیع باشد که فرد علائم را تقریبا هر زمان که آنها در اطراف دیگران هستند تجربه می کند .

فوبیایی اجتماعی می تواند بسیار ناتوان کننده باشد حتی ممکن است افراد در برخی از روزها به کار یا تحصیل خود ادامه ندهند.

بسیاری از افراد مبتلا به این بیماری زمان زیادی را صرف ساختن و نگه داشتن دوستان می کنند.

 

علائم عصبی اغلب با اضطراب شدید ترس از اجتماع همراه است و شامل خارش، عرق فراوان، لرزش و سایر علائم اضطراب از جمله : مشکل در صحبت کردن و حالت تهوع یا سایر ناراحتی معده می باشد.

این علائم قابل مشاهده باعث افزایش ترس از عدم تایید می شود و علائم خود را می توانند به تمرکز اضافی ترس تبدیل شوند.

ترس از علائم می تواند یک چرخه ی بدبختی ایجاد کند: همانطور که افراد مبتلا به ترس از تظاهرات اجتماعی از نگرانی در مورد علائم بیماری برخوردارند، احتمال ابتلا به این علائم بیشتر است.

فوبیایی اجتماعی اغلب در خانواده ها اتفاق می افتد و ممکن است با افسردگی یا وابستگی به الکل همراه باشد.

 

فوبیایی اجتماعی شایع است؟

 

حدود 3.7 درصد از جمعیت ایالات متحده آمریکا در سن 18 سالگی تا 54 ساله – حدود 5.3 میلیون آمریکایی – در هر سال، اضطراب اجتماعی دارند.

فوبی اجتماعی در زنان دو برابر بیشتر از مردان اتفاق می افتد،  اختلال معمولا در دوران کودکی یا در دوران نوجوانی شروع می شود و به ندرت بعد از 25 سالگی شروع می شود.

 

دلایل ایجاد فوبیایی اجتماعی چیست؟

 

تحقیقات برای تعریف علل هراس اجتماعی در حال انجام است. بعضی از تحقیقات، ساختار کوچک مغز را به عنوان آمیگدال در علائم هراس اجتماعی تلقی می کنند.

اعتقاد بر این است که آمیگدال یک سایت مرکزی در مغز است که پاسخهای ترس را کنترل می کند.

مطالعات حیوانی شواهدی را نشان داده است که فوبیای اجتماعی را می توان به ارث برد. در واقع محققان موسسه ملی سلامت روان (NIMH)، موسسه ملی سلامت روان (NIMH)، اخیرا سایت ژن را در موش ها شناسایی کرده اند که بر ترس های آموخته تاثیر می گذارد.

یک رشته تحقیق، بررسی یک مبنای بیوشیمیایی برای اختلال است. دانشمندان در حال بررسی  هستند که حساسیت بالایی نسبت به عدم تایید ممکن است به صورت فیزیولوژیکی یا هورمونی باشد.

محققان دیگر در حال بررسی تأثیر محیط زیست بر توسعه فوبیای اجتماعی هستند. افراد مبتلا به ترس از اجتماع ممکن است ترس خود را از مشاهده رفتار و عواقب دیگران، فرایندی به نام یادگیری مشاهده ای یا مدل سازی اجتماعی بدست آورند.

 

 روش های درمانی موثری در فوبیای اجتماعی

تحقیقاتی که توسط NIMH  انجام شده نشان داده است که دو روش مؤثر برای درمان اختلال اجتماعی وجود دارد: داروهای خاص و فرم خاصی از روان درمانگری کوتاه مدت که به نام درمان شناختی- رفتاری است.

داروها شامل : داروهای ضد افسردگی مانند مهارکننده های بازجذب سروتونین (SSRI) و مهارکننده های مونوآمین اکسیداز (MAOIs) و همچنین داروهایی که به عنوان بنزودیازپن های با قدرت بالا شناخته می شوند.

 

درمان شناختی-رفتاری ( CBT )  نیز در درمان فوبیای اجتماعی بسیار مفید است. جزء مرکزی این درمان، در معرض قرار گرفتن  است که شامل کمک به بیماران به تدریج با شرایطی که آنها را تهدید می کند  تا راحت تر شوند.

فرآیند مواجهه معمولا شامل سه مرحله است.:

اول، مواجه  افراد به وضعیت ترسناک است.

سطح دوم این است که افزایش ریسک عدم تایید در این وضعیت، به طوری که ممکن است در این موقعیت رد یا مورد انتقاد قرار گیرند.

مرحله سوم شامل آموزش تکنیک هایی به افراد برای مقابله با عدم تایید است. در این مرحله، مردم بدترین ترس را تصور می کنند و تشویق می شوند تا پاسخ های سازنده ای به ترس خود و عدم پذیرش درک کنند.

 

چه بیماری های دیگری با فوبیایی اجتماعی همراه است؟

 

فوبیایی اجتماعی می تواند باعث کاهش عزت نفس و افسردگی شود. سعی کنید اضطراب خود را کاهش دهید و افسردگی را کاهش دهید، افراد دارای ترس ممکن است از الکل یا داروهای دیگر استفاده کنند که می تواند منجر به اعتیاد شود.

برخی از افراد مبتلا به فوبیای اجتماعی نیز ممکن است اختلالات اضطرابی دیگری مانند اختلال هراس و اختلال وسواس فکری نیز داشته باشند.