درمان افسردگی با واقعیت مجازی
شاید نخستین تصویری که هنگام شنیدن نام واقعیت مجازی در ذهن هر کس نقش می‌بندد بازی‌های ویدئویی باشد اما حقیقت مورد دیگری است.
واقعیت مجازی فقط یک بازی نیست و کاربردهای خیلی افزونتر و جذابتری دارد.
از جمله کاربردهای این تکنولوژی میتوان به مداوا و مقابله بیماری‌های گوناگون ازجمله افسردگی و اضطراب اشاره کرد.
اختلالات عصبی و روحی بعد از وقوع یک حادثه یا حتی وابستگی به یک ماده خاص اعتیاد آور مانند الکل نیز از دیگر بیماریهایست که میتوان آنرا با واقعیت مجازی مداوا نمود.
درمان افسردگی با واقعیت مجازی
در یکی از تحقیقاتی که جدیدا در بیمارستانی در ایالات متحده انجام شده شاهد برآیند امیدوارکننده‌ای بودیم که واقعیت مجازی می‌تواند افسردگی را علاج کند.
پژوهشگران مرکز درمانی Cedars Sinai آمریکا با انجام تحقیقات زیاد دریافته اند که بکارگیری واقعیت مجازی در حین پروسه مداوا بیمارانی که گرفتار افسردگی هستند بسیار اثربخش بوده و این موضوع می‌تواند نوید بخش جهان جدیدی در علم پزشکی برای علاج بیماریها باشد.
تحقیق جدیدی که بوسیله یو‌سی‌ال و دانشگاه بارسلونا انجام گرفته نشان میدهد که واقعیت مجازی این پتانسیل را دارد که نشانه‌های افسردگی را در افراد مبتلا به آن بکاهد و به این اشخاص کمک نماید تا خطر پایین‌تر برای خودشان داشته باشند.
بررسی اثر واقعیت مجازی بر روی افسردگی
ده مرد و ۵ زن حدود ۳۲ ساله بعد از غربال‌گری در این بررسی وارد شدند.
در اول از این اشخاص خواسته شد تا نشانه‌های افسردگی خود را طی مدت ۲ هفته گذشته اندازه‌گیری و ثبت نمایند.
بعد از ایشان خواسته شد تا این داستان را مجسم کنند که از محیط کار به خانه بازگشته‌اند و ناگهان متوجه میشوند که کلید منزل را در محیط کار جا گذاشته‌اند و آنگاه به عکس‌العمل خود امتیاز دهند؛ خشن یا پرخطر یا آرام و قوت‌قلب‌دهنده؟ در انتها از اونها خواسته شد تا بگویند به چه میزانی از مهربان بودن با خود و دلسوزی کردن برای خود ترسیده بودند.
اشخاص بعد از پاسخگویی به این سؤالات یک هدست واقعیت مجازی بر سر خود گذاشته و لباس ویژه پوشیدند که آنها را درون یک اتاق مجازی قرار می‌داد که شبیه اتاقی بود که تحقیق در آن انجام می‌گرفت.
اشخاص می‌توانستند در اتاق حرکت کرده و با اشیاء درون آن رابطه برقرار کرده و افزون بر این، خود مجازی‌شان را در آینه ببینند.
پژوهشگران به اشخاص یاد دادند که چگونه درون اتاق با یک بچه مجازی که در حالت رنجش و اضطراب است همدردی کنند.
پژوهشگران به اشخاص شرکت گننده در آزمایش چند جمله همگانی که به ۳ مرحله درمان مبتنی بر شفقت (سی‌اف‌تی) – ارزیابی، تغییر گذرگاه توجه، فعال‌سازی حافظه- مرتبط می‌شد یاد دادند.
بچه مجازی طوری برنامه‌ریزی شده بود که وقتی هر یک از اشخاص در این مراحل سه‌گانه موفق شود، به این جملات جواب مثبت دهد و در انتها بچه دست از گریه می‌کشید.
در سناریوی دوم هری از اشخاص به جای کودک قرار گرفته و در کف اتاق مجازی می‌نشینند و به نسخه کپی مجازی خودشان نگاه میکنند.
خود مجازی کپی اشخاص، جملاتی را که ایشان به دختر بچه گفته بودند برایشان بازگو میکند.
کریس بروین استاد یو‌سی‌ال می‌گوید: «در این پژوهش بیماران مورد آزمایش بعد از آرام نمودن بچه و شنیدن آنچه به او گفته بودند، به صورت غیرمستقیم با خودشان اظهار همدردی میکنند. هدف این تست این بود تا به مریضها ی یاد دهیم که با خودشان بیشتر مهربان باشند و اندک‌تر از خود انتقاد کنند و البته برآیند این تست برای ما امیدبخش بود»
بروین و تیمش دو بار دیگه این تست را با فواصل یک هفته‌ای تکرار کردند و بعد بیماران را یک ماه بعد مورد وارسی قرار دادند.
پنج نفر از ۱۵ نفر مورد وارسی التیام و بهبود یافتند و چهار نفر دیگر تغییر اندکی در میزان افسردگی داشتند.
هم چنین بیماران مشخصاً افزایش همدردی با خود و کاهش انتقاد از خود را تجربه کردند.
هم چنین احتمال «ترس از همدردی کردن دیگران» در این بیماران کاهش یافت.
محققان امید دارند یافته‌های آنها به یک کارآزمایی بالینی کنترل شده بزرگ‌تر منتج شود. چنانچه این روش موفق باشد، واقعیت مجازی می‌تواند به شیوه کم‌هزینه و در دسترس درمان افسردگی- که ۳۵۰ میلیون نفر در کل دنیا به آن گرفتار هستند. – مبدل گردد.