واقعیت مجازی بخشی از درمان ADHD
یک آزمایش بالینی جدید که برای بررسی اینکه آیا آموزش نوروفیدبک (NFT) میتواند علائم اختلال توجه و نارسایی (ADHD) را بهبود بخشد ارزیابی خواهد شد که آیا استفاده از آن ( نوروفیدبک ) در محیط واقعیت مجازی ( VR ) میتواند اثر درمان را بهبود بخشد یا خیر؟
محقق اصلی، کاترینا گاریلوف، PhD، گروه روانشناسی، دانشگاه تیبینگن، گفت: “به نظر ما، تاکنون هیچ مطالعه ای در زمینه نوروفیدبک در کودکان یا بزرگسالان مبتلا به اختلال بیش فعالی – نقص توجه با استفاده از محیط واقعیت مجازی (VR) به عنوان یک محیط آموزشی انجام نشده است.
دلیل تحقیق نوروفیدبک به عنوان یک درمان برای اختلال بیش فعالی – نقص توجه (ADHD)، این است که مطالعات نشان داده اند که الگوهای فعالیت کورتیکولار و زیرکورتی ممکن است به علائم رفتاری ADHD منجر شود.
در یک مطالعه با طیف سنجی عملکردی نزدیک به مادون قرمز (fNIRS) در بزرگسالان مبتلا به ADHD، غلظت هموگلوبین اکسیژن (اکسي-HB) در قشر پرفرانتال ventrolateral در طول یک عملی که نیازمند حافظه بود به طور معنی داری بیشتر از گروه کنترل سالم بود.
در این روش تحقیق از روش بیوفیدبک در حیطه کنترل تنش عضلانی استفاده کردند.
پروتکل طراحی شده در این مطالعه تقریبا بر روی 90 کودک 6 تا 10 ساله با تشخیص بالینی اختلال بیش فعالی – نقص توجه ADHD به طور تصادفی انجام شده که جلسات نوروفیدبک در یک محیط کلاس درس، همراه با دستورالعمل های معلم و نویز کلاس درس و سایر حواس پرتی ها شبیه سازی خواهد شد.
نوروفیدبک را در قشر دو نیمکره بکار بردند. بیوفیدبک مبتنی بر EMG را نیز استفاده کرده و آرامش عضلانی را اندازه گیری کردند.
هر جلسه نوروفیدبک تقریبا 60 دقیقه طول می کشید و جلسات بیوفیدبک تقریبا 45 دقیقه طول خواهد کشید.
هشت جلسه تمرینی به مدت چهار هفته به طول می انجامد ، دوره آموزشی چهار هفته دیگر شامل هفت جلسه را ادامه می دهند.
محققان پیش بینی کرده اند که روش نوروفیدبک از عملکرد لوب پیشانی با استفاده از هر دو نوع ، چه با صفحه نمایش معمولی و چه از نظر چشم انداز مجازی ،گرفتگی عضلات (EMG) ،علائم بیش فعالی( ADHD) و خود کنترلی را بهبود می بخشد، همچنین عملکرد اجرایی، فعالیت های حرکتی، عملکرد مدرسه و کیفیت زندگی مرتبط با سلامت را هم ارتقا میدهد.
همچنین انتظار می رود که روند درمان نوروفیدبک با یک محیط واقعیت مجازی بیشتر از یک صفحه دو بعدی معمولی باشد و هر دو بر اساس زیست شناسی مبتنی بر EMG ( گرفتگی های عضلانی ) روش مناسبی خواهند بود.
محقق:مریم عبداللهی(روانشناس )