درمان اختلالات روانی با واقعیت مجازی
ایستادن در لبه بالکن، نجات یک گربه از روی درخت، و یا کار کردن در طبقه دهم یک ساختمان، برای هر کسی از ارتفاع می ترسد همه اینها چالش های نزدیک به غیرممکن به نظر می رسند. با این حال، از طریق استفاده از واقعیت مجازی (VR)، این مشکلات حل می شوند.
هنگامی که به نظر می رسد تکنولوژی واقعیت مجازی تنها به بازی های ویدئویی و سرگرمی مرتبط است، VR در حال حاضر توسط تعدادی از حرفه ها، از جمله روانشناسی، به عنوان ابزاری کاربردی پذیرفته شده است.
از فواید آن می توان به درمان اختلال استرس پس از ضربه (PTSD) اشاره کرد. به عنوان یک شبیه ساز قدرتمند، و یک ابزار موثر واقعیت مجازی(VR) برای درمان طیف وسیعی از اختلالات مورد استفاده قرار می گیرد.
در حالی که یک چهارم انسان های جهان تحت تأثیر اختلالات روانی یا عصبی هستند، خدمات بهداشت روان تحت فشار بیشتری برای پاسخگویی به این حجم از تقاضا هستند. در این شرایط آیا واقعیت مجازی میتواند راهی برای ارائه درمان به کسانی باشد که به آن نیاز دارند؟
درمان واقعیت مجازی چگونه است؟
استفاده اولیه از VR برای درمان بیماری های روانی ، شیوه ی درمانی “در معرض قرار گرفتن” است. سناریوهایی که در صورت رخ دادنشان به صورت حقیقی خطرناک هستند، مانند قرار گرفتن در معرض ارتفاع یا یک منطقه جنگی، عملا میتواند به شکل مجازی و باور پذیر نشان داده شود، به این معنی که سناریوها به اندازه کافی واقع نما هستند تا بتوانند پیامی روانی ایجاد کنند، با این تفاوت که در محیطی که بیمار ایمن قرار دارد و محرکها میتوانند با دقت کنترل شوند.
یکی از موارد استفاده از VR درمانی بهره بری از این تکنولوژی برای ارزیابی و درمان PTSD در پرسنل نظامی است که از صحنه های درگیری و نبرد بازمی گردند. با استفاده از هدست های VR، بیماران برای درمان و قرار گرفتن در معرض اختلال خود در محیط های مجازی که نماینده تجربیات تهاجمی آنها است، مانند پایگاه های نظامی یا انفجار بمب قرار می گیرند.
درمان فعلی فقط بخشی از مغز را فعال می کند، بنابراین بازگشت به احساسات شما دشوار است. با VR شما می توانید احساسات را به طور کامل دوباره تجربه کنید.
برنامه های متعددی در سراسر جهان توسعه داده شده که درمان طیف وسیعی از شرایط روحی را در بر می گیرند. برنامه هایی برای کمک به درمان اضطراب، که در آن بیماران در یک واگن قطار شلوغ قرار داده می شوند، و برنامه هایی مانند ابتکار عمل دانشگاه نیوکاسل به نام اتاق آبی، که به کودکان مبتلا به اوتیسم کمک می کند، و سناریوهایی مانند رفتن به خرید و یا صحبت کردن به فروشنده، برای درمان خجالت و استرس.
این فناوری می تواند به متخصصان بهداشت روانی برای درک بهتر حتی پیچیده ترین اختلالات روانشناختی کمک کند. محققان در حال حاضر یک برنامه VR را آزمایش می کنند که به بیماران اسکیزوفرنی اجازه می دهد تا با نشانه ای از توهم های خود صحبت کنند، که یکی از علائم این بیماری است.
درمان VR مفید است؟
تا کنون، شواهد موجود درباره اثربخشی درمان واقعیت مجازی در کنار مشاوره و درمان شناختی- رفتاری، مثبت بوده است.
همانطور که نرم افزارهای VR هنوز نسبتا جدید هستند، تا به حال هیچ آزمایش بالینی در مقیاس بزرگ در ارزیابی اثربخشی آن انجام نشده است.
با این حال، تحقیقات اخیر توسط گروه روانپزشکی دانشگاه آکسفورد اولین شواهدی را ارائه داده است که درمان روانشناختی می تواند به طور خودکار در VR انجام داده شود.
طی یک آزمایش مطالعاتی، افرادی به شکل تصادفی انتخاب شدند که از ارتفاع می ترسیدند. نیمی از آنها تحت درمان با واقعیت مجازی قرار گرفتند و نیمی دیگر با روش های سنتی تحت درمان قرار گرفتند.
پس از روند و فرآیند های درمانی، آنهایی که تحت درمان با واقعیت مجازی قرار گرفتنه بودند علائم بهبود قابل ملاحظه ای، حتی نسبت ب درمان شدگان با روش های سنتی، داشتند.
درمان با واقعیت مجازی موثر تر بود و برای مدت طولانی تری دوام آورد.
درمان همه گیر واقعیت مجازی
تا کنون، VR به عنوان یک کمک برای درمانگران عمل کرده است، که به عنوان یک ابزار در کنار سایر انواع درمان استفاده می شود. با این حال، برخی می خواهند گام های بیشتری در این زمینه بردارند.
در اوایل سال جاری، NHS شروع به آزمایش درمان واقعیت مجازی (VR) برای بیماران مبتلا به اسکیزوفرنی کرد.
شرکت کنندگان سناریوهای مختلف را همراه با مربی VR تجربه کردند. مربی یک نمایه ی هوش مصنوعی از یک درمانگر است که می تواند هدایت و تعامل را برای بیمار تحت درمان ارائه دهد.
با توجه به هزینه ی کمتر و دردسترس تر بودن این تکنولوژی، در طول زمان این فناوری میتواند متخصصان بهداشت روان را قادر سازد تا به تعداد بیشتری از بیماران خدامت پزشکی ارائه دهند.
محققان بر این باورند که درمان واقعیت مجازی برای اختلالات روانی روز به روز در دسترس تر خواهد شد.
در روستاهای دور از شهرهای اصلی، دسترسی به مراقبت های پزشکی مشکل است … با این تکنولوژی مردم می توانند در همان جایی که هستند از مراقبت کامل برخوردار باشند.
می توان از این تکنولوژی در کشورهای توسعه نیافته استفاده کرد که در آن مراقبت های پزشکی پیشرفته نیستند.
این تکنولوژی گزینه های درمانی و آزادی بیشتری برای بیمار در انتخاب روش درمانی دلخواهش فراهم می کند.
قابل درک است که هر کس مبتلا به یک مشکل روانی است، نخواهد یک درمانگر را ببیند. این تکنولوژی می تواند به این فرد کمک کند. همچنین هیچ دلیل منطقی وجود ندارد که ملاقات با یک درمانگر باید تنها راه درمان مشکلات روحی باشد.
فنآوری هایی ثابت کرده است که برای بسیاری از مردم درمانی سریع تر، قوی تر و بسیار جذاب تر است. درمان واقعیت مجازی ، نیز بسیار ارزان تر از درمان چهره به چهره است.
بنابراین ممکن است یک روش مقرون به صرفه، قدرتمند و رایج برای کمک به افرادی که به آن درمان نیاز دارند باشد.
با این حال، کسانی که در این زمینه کار میکنند، معتقدند که چنین درمانی تنها زمانی باید انجام شود که تحت نظارت یک درمانگر حرفه ای باشد. درمان واقعیت مجازی در نظر ندارد که جایگزین درمانگران انسانی شود، بلکه تنها به عنوان یک ابزار به کمک درمانگر می آید.
تکنولوژی واقعیت مجازی خود یک درمان نیست. بلکه یک ابزار است که باید به درستی از آن استفاده شود.
مترجم . محقق : ندا ناصری